"Awak suka bbq or, sambil camping?"

Kerana blog ini blog kosong; bila ada gadis-gadis yang comment entri saya, walaupun tidak banyak, saya rasa begitu sayang kepada mereka. Saya rasa begitu dihargai. Semacam ada naluri untuk mengenali mereka, dan, mencintai mereka; juga mereka akan mencintai juga saya kerana uniknya saya seperti kosongnya blog ini. Ahh----saya juga mahu mereka mengerti, bahawa saya juga mencintai tubuh-tubuh mereka, rekahan-rekahan geografi tubuh mereka, juga organ-organ dalaman yang mereka ada; merasai nikmat ginjal dan paru-paru mereka. Merasai hirisan payudara mereka yang saya salai dan ditabur lada, satay vagina yang dicelup bersama emping jagung dan jus hati mereka, bebola mata mereka yang begitu bersinar yang saya gemar cicah bersama sos blackpaper. Ah-----ini bukan hanibal rising. Ini memang apa yang saya rasa setiap kali gadis-gadis ini comment entri-entri saya; kemudian, saya akan klik link blog yang mereka tinggalkan dan saya akan godek-godek seluruh isi blog mereka sehinggalah saya jumpa facebook mereka, twitter mereka, formspring, gambar, email, tumblr atau apa sahaja yang membolehkan saya mengenali mereka.

Saya tidak tahu untuk cerita pada siapa.